Geheugen

Niezsche

De filosoof Friedrich Nietzsche schreef het boekje “Over nut en nadeel van geschiedenis voor het leven”. Daarin beweert hij dat het heerlijk moet zijn om zonder herinneringen te kunnen leven, zoals een dier dat doet. Over dat laatste  kun je twisten – een hond onthoudt bijvoorbeeld heel goed wie hem een schop verkocht heeft. Maar er zit natuurlijk wel iets in Nietzsches gedachte. Iemands verleden kan een verlammende uitwerking hebben op een mens.

Door de jaren heen verzamelen we een heleboel als mens. Zelf ben ik een uitgesproken hamsterfiguur. Als student vertrok ik ooit naar Canada met alleen 2 koffers – om vier jaar later met 20 verscheepte dozen naar Nederland terug te keren (plus een auto, maar dat is weer een ander verhaal). Er is sindsdien alleen maar meer bijgekomen. Maar nu is het opruimtijd. In plaats van een studeerkamer kan ik als waterbouwpastor net zo goed een flexibele werkplek hebben, zodat deze kamer kan worden benut als slaapkamer.

Het is dus zaak heel veel op te ruimen. Mijn studeerkamer/slaapkamer-in-wording lijkt  nu het meest op een schip in dok. Overal slingeren spullen rond, wachtend om ofwel te worden weggegooid ofwel opnieuw ergens te worden opgeborgen. Bij mijn opruimactie stuit ik op prachtige herinneringen die nu naar boven komen: brieven en kaarten die oude tijden laten herleven, foto’s die waren weg verdaagd, tekeningen van de meiden toen ze klein waren, mappen met allerlei info, twintig jaar oude gadgets, een mooie oude bankpas – en ga zo maar door. Iedere doos of doosje bevat nieuwe verrassingen. Ik vind een box vol met geboortekaartjes en rouwkaarten vanuit mijn eerste gemeente. De bedoeling is om op te ruimen, maar al snel zit ik oude brieven te lezen en kaartjes door te kijken. En waarom ook niet? Het is een prachtige menselijke eigenschap om herinneringen op te kunnen halen. Een hond mag dan wel onthouden wie hem een schop verkocht heeft, ik zie honden nog niet zo gauw samen over vroeger praten of op Facebook checken wat er van die of die geworden is.

Ik zou mijn geheugen niet willen missen. Aan boord is het trouwens ook een geliefd tijdverdrijf, sterke verhalen vertellen over projecten van toen-en-toen. Of weet je nog….? Soms ontdek je hoeveel er veranderd is sinds die tijd, of dat jij misschien veranderd bent. En soms merk je dat er helemaal niets anders is geworden.

Nee, Nietzsches pleidooi voor een leven zonder herinneringen is mij iets te radicaal. Af en toe opruiming houden is goed. Maar op momenten stil kunnen staan bij het verleden betekent ook een enorme verrijking van het heden.

stapels-papier-300x197Personalised-Printed--Metallic-USB-Memory-Stick

This entry was posted in Niet gecategoriseerd. Bookmark the permalink.

One Response to Geheugen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *