Pater Frans

Gisterenmorgen ging ik na lange tijd weer eens voor in een kerkdienst. De laatste keer dat ik preekte op mijn ‘oude stek” in Middelburg was op kerstmorgen 2012. Het voelde vreemd en toch vertrouwd.

In het begin van een kerkdienst wordt vaak stilgestaan bij “de nood van de wereld”. Als gelovig mens moet je je bewust zijn van de wereld om je heen en je ogen niet sluiten voor het donker. Door mijn reizen ben ik zelf me alleen maar meer bewust geworden van onze grote wereld. Er is veel moois te ontdekken, maar je ziet ook dat niet iedereen het zo goed heeft als in Nederland.

In mijn gebed stond ik stil bij pater Frans van der Lugt, iemand die stond voor zijn geloof in God en mens. Ongetwijfeld geen heilige, ook een mens met zijn nukken en tekorten, maar iemand die om zijn levenshouding wel oneindig veel respect afdwingt.

God,
om die ene mens
wonend in Homs
die niet los wilde laten
die bleef geloven in de waardigheid van de mens
die zijn mensen niet verliet
 
om die ene mens
die in een kapotgeschoten stad
de mis bleef opdragen
uw liefde belichaamde
te midden van alle vergoten bloed
 
om die ene mens
met  een missie
tussen al die machteloze mensen
de aandacht van de wereld vragend
ónze aandacht vragend
 
om die ene mens
tussen het gebrek aan voedsel
en het gebrek aan uitzicht
met de moed der wanhoop
met het geloof van een kind
 
om die ene mens
pater Frans van der Lugt
bidden wij:
dat zijn strijd niet tevergeefs zal zijn
dat kogels niet zullen vernietigen waarvoor, voor wie hij stond
dat zijn hoop voor Syrië niet beschaamd zal worden
dat zijn geloof in de taal van de liefde het laatste woord mag krijgen.
 
Om die ene mens
één voor allen
bidden wij: Heer, ontferm U. Christus, ontferm U. Heer, ontferm U. Amen.
 

REF10656-568x319

This entry was posted in Niet gecategoriseerd. Bookmark the permalink.

2 Responses to Pater Frans

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *