Nostalgie

Nostalgie lijkt onlosmakelijk verbonden te zijn met het maritieme bestaan. Tenslotte heeft iedere zeevarende iets van heimwee naar huis als ‘ie op zee zit. Eenmaal thuis komt op een gegeven moment het verlangen naar zee weer naar boven. 

Nostalgie is heimwee naar vroeger, zegt het woordenboek, en dan zitten we in dezelfde sfeer van het onbereikbare. Hoewel…we hebben de foto’s nog, en er zijn genoeg verhalen. Ik kan enorm genieten van baggeraars op hun praatstoel. En tegenwoordig kijk ik graag naar foto’s op de Facebookpagina “Baggernostalgie”. Af en toe komt er materieel langs dat nog steeds in bedrijf is, maar prachtig zijn ook de foto’s van oude hoppers met de brug middenop, emmerbaggermolens en foto’s van echte verre oorden. 

Was vroeger alles beter? Herinneringen hebben de neiging een romantische bril op te zetten. Feit is wel dat er natuurlijk een heleboel is veranderd. De vrijheid van vroeger komt niet meer terug. Computers controleren en regels reguleren. Aan de wal neemt het aantal mensen toe, op de schepen neemt het aantal mensen af. Hoe groot zal straks het beun zijn van een megazuiger?

Maar toch. Ook al is er veel veranderd, het baggeren draait in wezen om hetzelfde. Er wordt gelukkig nog steeds gelachen aan boord. Verre landen zijn weliswaar sneller bereikbaar, maar je zit nog steeds tussen andere culturen.

Nu ik even wat minder reis, probeer ik materieel in Nederland te bezoeken. Een paar weken geleden mocht ik een nieuwe zelfvarende cutterzuiger in aanbouw bezichtigen: de CSD Helios. Op de werf in Kinderdijk stapte ik aan boord van dit enorme gevaarte. Geen nostalgie maar juist de frisheid van nieuw materieel. Geen heimwee, maar verwachting naar wat komen gaat. De nieuwste techniek moet zorgen voor geweldige productie.

Een mens is nooit te oud om aan iets nieuws te beginnen. Met mijn 49 jaar ben ik vorig jaar begonnen met sloeproeien. Via een baggeraar ben ik erbij betrokken geraakt. Afgelopen zaterdag heb ik mijn eerste wedstrijd geroeid. Een hele ervaring. Ook hier is techniek belangrijk. Want je kunt nog zoveel botte kracht hebben, als je niet goed gaat “hangen” heb je er niet veel aan.

Onze Bestevaersloep eindigde op het Veerse Meer in een felle strijd met Witte de With uit mijn oude woonplaats Brielle. Heel wat anders dan roeien in de sportschool – echte teamwerk. Ik kijk uit naar nog vele mooie evenementen.

This entry was posted in Niet gecategoriseerd. Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *