Zwemmen langs Walcheren

Westkapelle-Zoutelande: voorheen was de afstand meer dan 4 kilometer, nu is de finish wat terug gelegd – naar 3,6 km. Ik heb het dan over zeezwemmen. Vorig jaar kwam het er niet van, maar gelukkig kon ik het dit jaar – zij het met weinig training – weer een keer proberen. Van de verschillende zwemtochten langs Walcheren vond ik dit altijd de lastigste: je ziet de finish niet vanaf het begin, maar moet een bocht om zwemmen. Er zitten veel kwallen op de route en je hebt niet voortdurend stroom mee.

Maar vorige week waren de omstandigheden perfect: de zon scheen, de golven waren niet erg hoog en er waren wel kwallen, maar die staken niet. En na het afslaan bij de rode boei kwam de finish vanzelf in beeld.

In zee zwemmen blijft een heerlijke ervaring. Ik voel me dan één met de elementen. Sommigen zeggen dat dit gevoel terug gaat tot de tijd dat je als babietje-in-wording nog in het vruchtwater ronddobberde. Dat durf ik niet te zeggen, maar het is in ieder geval een ervaring van harmonie. Die wordt overigens wel weer verstoord als je door medezwemmers wordt ingehaald…

Ik heb het rustig aan gedaan. En dan blijkt dat je soms met rustige slagen eigenlijk nog sneller gaat dan als je snel wilt en de techniek vergeet. Dat geldt overigens voor meer zaken in het leven. Ik heb in ieder geval weer genoten van het zwemmen langs Walcheren. 

Wat me nog mooier lijkt? Varen langs Walcheren. Dat hoop ik binnenkort te doen. Want er is een sleephopperzuiger druk in de weer voor de Walcherse kust.

De VV Olympia aan het werk langs de Walcherse kust